Whisky – historia, rodzaje, kultura picia

Spośród wielu produktów na rynku powstających ze zbóż znajdziemy także i te mniej oczywiste, jak na przykład wódka, piwo czy whisky. Zakup w eleganckim, ozdobnym opakowaniu i spożywanie tego alkoholu, stanowi swojego rodzaju rytuał, znany nam również szeroko z telewizji i świadczy także o pewnej dojrzałości konsumenta. W końcu whisky pił sam Ojciec Chrzestny. Dla wszystkich smakoszy zainteresowanych wiedzą na temat whisky zapraszamy do dalszej lektury.

Historia

Według najpopularniejsze zj teorii, whisky została wyprodukowana po raz pierwszy przez irlandzkich mnichów w okolicy VII wieku jako produkt fermentacji owoców, a następnie jęczmienia. Dzięki zastosowaniu wiedzy na temat destylacji,  święty Patryk uważany jest za Ojca Whisky. Miała ona służyć do leczenia dolegliwości ze strony układu pokarmowego,ale także stosowano ją na ospę czy też w przypadku paraliżu. Nazywana „wodą życia”, regularnie spożywana miała zapewnić życie wieczne. Przewieziona w okolicy IX wieku przez mnichów do Szkocji, była już mniej znana ze względu na swoje “walory lecznicze”, a coraz to bardziej ze względu na walory smakowe. Tak więc i przez kolejne wieki przeznaczenie whisky ewoluowało i z lekarstwa do stosowania miejscowego stała się przede wszystkim poprawiającym nastrój i rozgrzewającym trunkiem. Dopiero na przełomie XVIII-XIX wieku przez przemysłową produkcję, atak szkodnika we francji oraz prohibicję w USA zyskała popularność , którą cieszy się do dziś.

Rodzaje whisky

Whisky możemy rozróżnić ze względu na kraj pochodzenia oraz ze względu na skład.

Rodzaje whisky ze względu na kraj pochodzenia

  • szkocka: produkowana wyłącznie w Szkocji w 100% ze słodu jęczmiennego lub z domieszką z innych zbóż, dojrzewa w używanych, dębowych beczkach przez przynajmniej trzy lata.
  • amerykańska: produkowana w przeważającej części z kukurydzy, ale także żyta, pszenicy i słodu jęczmiennego w nowych, również dębowych beczkach przez co najmniej dwa lata.
  • irlandzka- produkowana wyłącznie z jęczmienia i jego słodu,podlegające trzykrotnej destylacji, a dojrzewająca w dębowych beczkach przez co najmniej 3 lata.
  • japońska- produkowana od 1924 roku w japonii, odwzorowuje produkcję szkockiej whisky. Mimo to charakteryzuje się smakiem uznawanym przez koneserów na całym świecie.

Rodzaje whisky według składu

Można wydzielić tu typy whisky zależnie od tego z czego zrobiona jest ona na początku i z czym zostaje wymieszana na końcu swojej produkcji. I tak wyróżniamy:

  • single malt- do jej produkcji wykorzystuje się tylko słód jęczmienny, wodę i drożdże.

Słód jest suszony na torfowych paleniskach, co słusznie wpływa na smak. Dojrzewa latami w dębowych beczkach, używanych wcześniej do produkcji innych trunków, takich jak np. porto czy sherry. Jest podstawowym produktem do kompozycji whisky mieszanych (blended).

  • blended – najpopularniejsza na świecie- wyprodukowana z mieszaniny różnych whisky typu single – malt wraz z whisky zbożową w proporcjach różniących się pomiędzy producentami; najczęściej serwowana jako „whisky on the rocks” czyli na kostkach lodu.
  • blended malt – to whisky wyprodukowana z mieszaniny tego trunku, ale wykonanego tylko na słodach.
  • grain – wyprodukowana z różnych gatunków zbóż, odznacza się jednak kiepską jakością.
  • single cask/ single barrel- pochodzi z jednej beczki i jednego procesu destylacji; jest bardzo droga, bardzo rzadko spotykana, dlatego jest szczególnie ważna dla koneserów.
  • bourbon- to odmiana amerykańskiej whisky, której produkcja niczym nie różni się od pozostałych trunków z tamtego kraju, oprócz leżakowania w stanie Kentucky. Co nie ma wpływu na jej smak.

Kultura picia whisky

Wpierw należy oczywiście wybrać nasz ulubiony rodzaj whisky i zakupić go w eleganckim, ozdobnym opakowaniu na alkohol czy też choćby w kartonie na wino. Byleby dojechać do domu wraz z naszym ulubionym trunkiem, zapakowanym w coś eleganckiego.

Aby móc docenić jego walory w pełni, naszą degustację powinniśmy zacząć od doboru odpowiedniego kieliszka. Zazwyczaj korzysta się z tzw. kieliszka tulipanowego, na krótkiej nóżce, tak aby nie ogrzewać ręką trunku. Wówczas to aromat trafia nam wprost do nozdrzy, a przy okazji możemy obserwować jego niezwykły kolor oraz mienienie się w świetle w czasie ruchu. Amerykanie natomiast, bardzo często korzystają jednak z niskich szklanek do serwowania tzw. “whisky on the rocks”, czyli whisky z lodem. Zamiast rozcieńczać ten szlachetny trunek, można użyć specjalnych kamieni, które schłodzą go bez wpływania na jego smak i kolor.

Whisky to nie jest alkohol do serwowania z innymi napojami. Często jest to uznawane za profanację, tak szlachetnego trunku, niszczącą jego wszelkie zalety. Aczkolwiek, picie alkoholu ma sprawiać przyjemność, co ostatecznie nie powinno być traktowane jako zniewaga.